بچه که بودیم میشستیم دور هم کلاغ پر بازی میکردیم .ماشین پر،خونه پر،پول پر، آرزو پر...
والا وضعیت انقدر خرابه من به عنوان یه جوون 25 ساله خجالت میکشم حتی آرزو کنم!
در واقع رسیدیم به این یه بیت شعر حضرت شهریار که میگه :
ز موی سپید گمان مبر به عمر دراز ، که جوان ز حادثه ای پیر میشود گاهی...
اون خط اول که از کلاغ پر صحبت کردم خواستم بگم که ما فکر میکردیم داریم بازی میکنیم
ولی نگو اینا داشتن از بچگی آروم آروم حالیمون میکردن بزرگ بشی از این خبرا نیست!
بایدم از این خبرا نباشه وقتی ارزش پول ملی ما انقدر کاهش پیدا کرده که میانگین درآمد توی
ایران از حدود 400 دلار رسیده به 110 دلار که این میزان درآمد در بین 4 کشور آخر جهانه و
جالبتر از همه اینکه نصف درآمد افغانستان،پاکستان،و سوریه ست... واقعا متاسفم برای خودمون
دهه ی شصتی ها همیشه میگفتن ما نسل سوخته ایم و از این حرفا ولی باید بگم دهه شصتی ها
حداقل وقتی به سن کار و فعالیت رسیدن بازار کار حدقل وضعیت نسبتا خوبی رو داشت ولی ما دهه
هفتادی ها واقعا تو بدترین موقعیت زمانی و توی بدترین موقعیت جغرافیایی بدنیا اومدیم
نه امیدی ، نه پولی، نه آینده ای خدایا انصافا کمکمون کن.
بهزاد.الف
